MAASNIEL


Stoffer Cox ofwel Een Nieuwe Tak aan de Cox-boom.
Door verder onderzoek in de Overdracht-registers van Roermond (Hoofdgerecht inv.nrs. 312 e.v.) kon een nieuwe tak aan de uitgebreide stamboom van de familie Cox worden toegevoegd. Stoffer Cox ging na een avontuurlijk leven in het Spaanse leger met zijn vrouw Hilke Cremers wonen aan het Gebroek. Zijn herkomst was tot nog toe niet bekend. (Zie ook: J. Ruiten "Onder den Klockenslagh" blz. 478.) Het handmerk van hun zoon Thijs zorgt voor een extra bewijs over de herkomst van deze tak aan de stamboom Cox. (Meer weten? Klik op de link hiernaast.)
Twee Pastoors Rond 1600 verhaalt over pastoor Merten van den Hoefacker, over zijn twee kinderen en zijn boerderij aan de Eiermert. Hij werd opgevolgd door Laurens Walrami, geboortig van Roermond. Van hem konden de naaste en verre verwanten achterhaald worden. Naderhand werd hij benoemd in Lechenich nabij Keulen. Dit artikel is een nieuwe en uitgebreide versie van het gelijknamige artikel op de website Maasniel.nl. (Meer weten? Klik op de link hiernaast.)
Het Goed Op ghen Specken geeft meer en meer zijn geheimen prijs. Opnieuw zijn er enkele documenten opgedoken met onthullingen over het verleden van de bewoning op de Spick te Maasniel. Uit het begin van de 17e eeuw is een verweesd processtuk boven water gekomen. Het beschrijft hoe een der huizen kort voordien onder een omgevallen boom was bezweken. Verder terug in de tijd stamt de registratie van de verkoop van datzelfde huis aan schout Nicolaes Spee in 1595.
Het meest interessante stuk werd aangetroffen tussen ongeordende archiefstukken, die onlangs vanuit Maastricht na ruim een eeuw aan Roermond zijn teruggegeven. Het betreft de kopie van de erfdeling van de Spickerhoven onder de kinderen Realt in 1573. Het geeft ons een gedetailleerde en verrassende beschrijving van deze goederen. (Meer weten? Klik op de link hiernaast.)
In grote lijnen is de geschiedenis van Huis De Thooren aan de rand van het dorp Maasniel al bekend. In de loop der tijd werden er wel meer rechten toegedicht aan het voormalige leengoed, zonder dat daarvoor enig bewijs was te geven. Het zou een vrij-adellijk goed geweest zijn met jachtrecht en met asielrecht voor misdadigers. Op deze pagina laten we die verhalen voor wat ze zijn. Dit opstel geeft een totaal nieuwe kijk hoe Herteveldts hof en goed uiteindelijk is overgegaan op advocaat Petit.
Oude processtukken, die al meer dan een eeuw lagen opgeslagen in de kelders van het Rijksarchief te Maastricht, konden eindelijk worden afgestoft. Zij handelen over een proces eind 17e eeuw tussen de erfvoogd van Roermond en de toenmalige bezitters van dit leengoed. Nieuwe feiten geven een inkleuring aan de geschiedenis van huis, hof en landerijen. Sommige veronderstellingen moeten nu bijgesteld worden. De overdracht van de familie van Herteveld naar advocaat Petit is anders verlopen dan tot nu toe gedacht werd.
Tijdens een bezoek aan Roermond leerde jonker deVooght zijn aanstaande bruid kennen. De familie van Agnes Lindtgens vertrouwde hem niet en verzocht de bisschop om het stel geen losbrief voor een huwelijk te geven. De jonker was immers al getrouwd! De twee zochten hun onderkomen op de boerderij die Agnes uit erfenis van haar ouders was toegevallen: op Lintjeshof aan het Gebroek te Maasniel. Daar besloten zij naar het kasteel van de jonker in de Haspengouw af te reizen. In de zomer van 1712 werden beiden in de echt verbonden. Wat kon er nu nog misgaan? Hun huwelijksgeluk bleek echter van korte duur te zijn... (Meer weten? Klik op de link hiernaast.)
 

Schepenzegel uit 1575
Het archief van de vrijheerlijkheid Daelenbroeck is onlangs opgesplitst. De stukken m.b.t. Herten en Maasniel, nu gemeente Roermond, zijn overgebracht naar Roermond, en de stukken van de vrijheer zijn in Maastricht gebleven.